جوادی:خدارا شکر توانستم نظر علی آقا را جلب کنم

به نظر می‌رسد هویت بازیکن‌سازی راه‌آهن در حال احیا شدن است. از یک طرف هدف مدیریت جدید باشگاه این است که راه‌آهن رفته رفته به سمت خودکفایی حرکت کند و از طرف دیگر علی دایی از جمله مربیانی است که شهامت اعتماد کردن به بازیکنان جوان را دارد. به همین دلیل از سه بازیکنی که در فصل نقل و انتقالات با باشگاه راه‌آهن قرارداد بسته‌اند دو بازیکن زیر 23 سال هستند و بازیکن دیگر یعنی کمال کامیابی‌نیا هم فقط 24 سال دارد. حسن جوادی مدافع تیم امید راه‌آهن یکی از این سه بازیکن است که چند روز قبل قرارداد خود را با تیم بزرگسالان راه‌آهن امضا کرد تا دنیای جدیدی را تجربه کند. گقت‌و‌گوی او با سایت باشگاه پس از عقد قرارداد را می‌خوانید.

آقای جوادی به سلامتی دیگر قرادادت را بستی؟
-بله خدا خواست که ما امسال در کنار علی آقا باشیم.
می‌شود گفت که الان نقطه عطف بازیگری شماست؟ به هر حال اولین قراردادت با تیم بزرگسالان است.
 -بله اولین قراردادم است و خیلی هم خوشحالم که در کنار مربی‌ای هستم که همه آرزو دارند با او کار کنند.
قبل از قرارداد با آقای دایی صحبت کردی؟
-خیر صحبت نکردم.
امروز برای تو با روزهای دیگر چه تفاوتی دارد؟
- وقتی تماس گرفتند و گفتند بیا باشگاه برای قرارداد تعجب کردم و در حال خود نبودم.
زمانی که با شما تماس گرفتند برای عقد قرارداد، چه چیزی در ذهنت می‌گذشت؟
-اول اینکه شوکه شدم بعد با خودم گفتم خدایا چی شده که می‌خواهند با من قرار داد ببندند، دروغ چرا؟ بحث مالی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش هم به ذهنم خطور کرد و به خاطر کهولت سن پدرم گفتم طوری بشود که دیگر پدرم سر کار نرود و مخارج منزل را هم من بدهم. از یک طرف هم خدا را شکر کردم که توانسته‌ام نظر علی آقا را به خودم جلب کنم.
وقتی در تمرینات بودی، پیش خودت چه فکری می‌کردی؟
-حقیقتش 50-50 فکر می‌کردم چون شش هفت نفر بودیم که در تمرینات بودیم و بعد به یک سری‌ها گفتند نیایید. خب من هم که دو دل بودم.
در این چند وقت که با تیم بزرگسال تمرین می‌کردی وضعیت چطور بود؟
-خب کمی استرس داشتم ولی خب در کل بد نبود به خصوص بازی‌های دوستانه‌ای که گذاشتند. خدا را شکر توانستم خودم را نشان دهم به خصوص در بازی مقابل نفت که علی آقا از انجا بود که کمی توجهش جلب شد.
احساس کرده بودی که آقای دایی از بازی‌ات خوشش آمده ؟
-چیزهایی شنیده بودم که علی آقا از بازی من تعریف کرده و از بازی من راضی بوده اما مستقیم علی آقا به خودم چیزی نگفته بود.
 در این مدت که در تمرینات بودی سعی در انجام چه کارهایی داشتید تا نظر آقای دایی را به خودت جلب کنی ؟
-همه جوره می‌خواستم خوب بازی کنم تا حتی یک اشتباه هم نداشته باشم. البته وقتی می‌خواستم اشتباه نداشته باشم مرتکب اشتباه می‌شدم چون استرس داشتم که خوب بازی کنم.
تفاوت تمرینات شما در تیم امید با بزرگسالان در چه بود؟
-از نظر فشار فرق داشت چون همه بازیکنان بزرگسال و با تجربه بودند و در تیم های بزرگی بازی کرده بودند. من هم بی‌تجربه و جوان بودم و خیلی به من فشار آمد. چندسال پیش قبل از آمدن آقای دایی که در تمرینات بودم رفتار بازیکنان واقعاً بد بود ولی الان همه چیز خوب است. آن زمان بازیکنان قدیمی به جدیدی‌ها زور می‌گفتند اما الان خیلی به ما جوان‌ها احترام می‌گذارند و هوای‌مان را دارند. هر وقت خوب کار می کردیم، مورد تشویق قدیمی‌های تیم قرار می‌گرفتیم و هر وقت هم که بد بازی می‌کردیم فقط به ما تذکر می‌دادند.
 کدام بازیکن بیشتر از همه در این مدت به شما نزدیک‌تر بود؟
-آقای نورمحمدی، آقای منافی و‌آقا پیروز.
 به نظر خودت آمادگی ذهنی و بدنی را برای حضور در لیگ برتر داری؟
-لیگ برتر نیاز به تجربه دارد و من باید این تجربیات را در تمرینات تیم به دست بیاورم. بالاخره باید از یک جایی شروع کنم و فکر کنم که می‌توانم.
مثلا اگر در اولین بازی لیگ بگویند در ترکیب اصلی باید بازی کنی آمادگی اش را داری؟
- سعی می‌کنم تا آن موقع خودم را آماده کنم.
بازی در لیگ بیشتر برایت مهم بود یا مبلغ قراردادت؟
 -بیشتر کار کردن در کنار علی دایی برایم مهم بود چون سال پیش اگر در جریان باشید گفته بودند که راه‌آ‌هن قرار است از تهران برود و من با باشگاه پیکان قرارداد بستم. بعد که سورینت، باشگاه را خرید و در تهران ماندگار شد من برگشتم و دوباره با راه‌‌آهن قرارداد بستم که سر این جریان 8 جلسه محروم شدم. پول در حال حاضر مهم نیست چون کار کردن در کنار آدم‌های بزرگ خودش رفته رفته باعث کسب در‌آمد بیشتر می شود.
 به نظر شما بازی‌های لیگ با بازیهای تیم‌های پایه چه تفاوتی دارد؟
-تنها تفاوتش در تجربه بازیکنان است و فکر راحت بازیکن است چون بازیکن دیگر خیالش راحت است که با یک تیم قرارداد بسته و دیگر دغدغه اینکه آیا می‌ماند یا می‌رود را ندارد و می‌تواند خیلی بهتر از چیزی عمل کند که قبلاً عمل کرده است. موارد دیگر از جمله تغذیه و ... و کلا حرفه‌ای بودن هم در لیگ بسیار مهم است چرا که در تیم امید این گونه نیست.
 مدل زندگی‌ات بعد از شروع تمرینات با تیم بزرگسالان تغییری داشته یا خیر ؟
-خیلی عوض شده. تا قبل از اینکه با بزرگسالان تمریناتم را شروع کنم مثلاً خوابم تنظیم نبود، به تغذیه‌ام اهمیت نمی‌دادم و مثل یک ادم معمولی بودم اما حالا مواظب همه چیز هستم و و تاثیراتش را به واقع در خودم می‌بینم.
اگر باشگاه راه‌آهن با شما قرارداد نمی بست چه اتفاقی رخ می‌داد؟
-اگر این اتفاق رخ نمی‌داد از ایران می‌رفتم. خیلی تحت فشار بودم و فکرم مشغول بود که شاید علی‌ آقا من را رد کند. برایم سخت بود که پس از پنج سال اینگونه فوتبال را رها کنم.
اولین نفر به چه کسی اطلاع دادی که با راه‌آهن قرارداد بسته‌ای؟
- به پدرم گفتم.
 عکس العملش چه بود ؟
 -خیلی خوشحال شد.
 بازی های خارجی را پیگیری می‌کنی؟
-بله شدید.
از آنها ایده هم می‌گیری یا سرسری از کنارشان  رد می‌شوی؟
-سعی می‌کنم حرکات آنها را در زمانی که توپ زیر پایشان است ببینم و از آنها برای پیشرفت خودم استفاده کنم.
بازی کدام بازیکن را می‌پسندی؟
-از بازی سرخیو راموس خیلی خوشم می‌آید.